Γράφει ο Αλέξανδρος Καζναφέρης καθηγητής M.I.T
Όταν το πολιτικό σύστημα ήταν σε ευημερία, ψεύτικη ευημερία
και όλα τα έκρυβαν κάτω από το χαλί και ο ΓΑΠ έσπασε το απόστημα,
τότε λοιπόν ο Καραμανλής είχε κρυφτεί στο λαγούμι του και
περίμενε σαν κρυμμένος θεατής να δει ποιος θα βγάλει τα κάστανα από την φωτιά
για να πάει ύστερα να τα φάει.
Ο ΓΑΠ όργωνε όλη την υδρόγειο για να σωθεί η χώρα, τότε
λοιπόν ο ΓΑΠ είδε ότι πρόβλημα δεν είχε μόνο η χώρα αλλά όλη η Ευρώπη.
Τότε ο Παπανδρέου προτείνει το Ευρωομόλογο, την φορολογία
στις χρηματιστηριακές συναλλαγές, τον έλεγχο στους οίκους αξιολόγησης και την
θωράκιση της ΕΕ απέναντι στους οίκους.
Ακόμα και το ΔΝΤ που κανένας δεν μας εξήγησε σοβαρά, με
επιχειρήματα και όχι με αερολογίες και όχι με εκβιασμούς το τι σημαίνει <ΔΝΤ>
και πόσο κερδίζει η χώρα από έναν τέτοιο οργανισμό και πόσο θα έχανε από έναν
τοκογλυφικό δανεισμό.
Όταν η τρόικα ήρθε και έκανε τον έλεγχο και έβαζε κανόνες
στις σπατάλες,
τότε οι κλεφτές φώναζαν βοήθεια.
Να σας φέρω για παράδειγμα ένα δικό μου περιστατικό που η
τρόικα δεν το είχε εντάξει μέσα στο πρόγραμμα.
Όταν πήγα στο νοσοκομείο στον Άγιο Σάββα, περιμένοντας στα
εξωτερικά γιατρειά σηκώθηκα να βοηθήσω ένα ζευγάρι ηλικιωμένων, κάποιοι πίσω
από την πλάτη μου, μου έκλεψαν τα κινητά και ένα ζευγάρι γυαλιά.
Τρέχοντας από εδώ και από εκεί για να βρω τα κινητά μου ,
μου λέει ένας αστυνομικός που ήταν στην πάνω πτέρυγα, με πολύ χιούμορ <να
πάτε να τα αγοράσετε στο κέντρο της Αθήνας>.
Όταν πήγα στην Αθήνα στο κέντρο διαπίστωσα ότι υπάρχουν
μαγαζιά που πωλούν κλεμμένα κίνητρα σε
βιτρίνες, για παράδειγμα στην Πανεπιστημίου και το ξέρετε όλοι αυτό και
πηγαίνετε και αγοράζετε.
Να λοιπόν φίλοι μου ένα παράδειγμα που δεν μπορούμε εμείς
τουλάχιστον να βάλουμε κανόνες και ο έλεγχος
δεν είναι επαρκής.
Όταν το τραπεζικό σύστημα δεν στηρίζει τους καινοτόμους
επιχειρηματίες, αλλά και την Ελληνική κοινωνία, ακόμα και τον σπουδαστή,
σε ανύποπτο χρόνο ο ΓΑΠ είπε ότι θα κρατικοποιήσει τις
τράπεζες.
Τότε λοιπόν οι φαρισαίοι έδωσαν την εντολή <άρον άρον
σταύρωσον αυτόν>
Τότε λοιπόν ξεκινά το μαρτύριο του προφήτη ΓΑΠ.
<Δημοψήφισμα>
που ακόμα και η Μέρκελ χάνοντας το δίδυμο της
<Σαρκοζί>
επανήλθε πριν λίγες μέρες και ζήτησε δημοψήφισμα, όχι για κανέναν άλλο λόγο αλλά
για να μην καταγραφεί στην ιστορία ως μια αντιδημοκρατική και φασιστική δύναμη
που δεν σέβεται τους δημοκρατικούς θεσμούς, αλλά και για να μην δικαστεί από
τους ανθρώπους του πνεύματος και της τέχνης.
Τότε λοιπόν η
κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ όρμησε να διαπομπεύσει τον ΓΑΠ για το
Ευρωομόλογο, για το δημοψήφισμα, για τον έλεγχο των οίκων αξιολόγησης, για την
φορολόγηση των χρηματιστηριακών συναλλαγών, για την συγκυβέρνηση, για την
κρατικοποίηση των τραπεζών (η οποία θα ήταν με ονομαστικές μετοχές).
Τότε λοιπόν ο ΓΑΠ
μπορεί να παραχώρησε πρωθυπουργίες, αξιώματα,
όλοι αυτοί πήγαν
κόντρα στις ιδέες του ΓΑΠ και έκτιζαν τα
όνειρα τους.
Αυτό που αποδεικνύεται είναι ότι τα όνειρα τους χάθηκαν,
γιατί οι εξελίξεις δεν δέχονται τα όνειρα τους, να παραιτηθούν από αυτά, γιατί
ο χρόνος θέλει όνειρα για την κοινωνία και όχι για αυτούς.
Ο ΓΑΠ παρόλο που παραχώρησε πρωθυπουργίες, δεν παραχώρησε
τις ιδέες του και τις προφητείες του (Ευρωομόλογο, δημοψήφισμα, συγκυβέρνηση
έλεγχο στους οίκους αξιολόγησης).
Ακόμα και όταν κάποιοι σε κορόιδευαν με τα mail και τα ipad
τώρα όλοι τα χρησιμοποιούμε.
Εύχομαι ΓΑΠ να μην γίνεις προφήτης και με το ποδήλατο, γιατί
και εγώ το γέλαγα, αλλά τώρα διαπιστώνω ότι με το ποδήλατο δεν πληρώνεις τέλη
κυκλοφορίας, κάνεις γυμναστική, δεν καίς βενζίνη και δεν μολύνεις το
περιβάλλον.
Δεν πιστεύω ΓΑΠ μετά από 2 χρόνια να έχουμε ένα εκατομμύριο
ποδηλάτες…
