Οι μακροχρόνιες επιπτώσεις της αποτελεσματικής επικοινωνίας
Είναι δύσκολο να γνωρίζει κανείς ποιες είναι οι πιο
αποτελεσματικές προληπτικές λύσεις κατά των αυτοκτονιών, ωστόσο μια
πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Lancet Psychiatry υποστηρίζει, ότι η
διαμεσολάβηση με θεραπείες ομιλίας, μετά από μια απόπειρα αυτοκτονίας
φαίνεται να έχει πολύ εντυπωσιακές μακροπρόθεσμες επιπτώσεις.
Ερευνητές από τη Σχολή Δημόσιας Υγείας Bloomberg στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο Johns Hopkins της Νέας Υόρκης μελέτησαν τα δεδομένα 65.000 ανθρώπων, οι οποίοι είχαν αποπειραθεί να θέσουν σε τέρμα της ζωή τους από το 1992 έως το 2010 στη Δανία.
Το 1992 στη χώρα άνοιξαν κλινικές κατά της αυτοκτονίας και ορισμένοι από τους ασθενείς τις είχαν επισκεφθεί αρκετές φορές, για να παρακολουθήσουν θεραπευτικές συνεδρίες ομιλίας, αναφέρει δημοσίευμα ιστοσελίδα time.com.
Όταν οι ερευνητές ανέλυσαν τα δεδομένα μετά από παρακολούθηση 20 ετών, διαπίστωσαν ότι όσοι είχαν συμμετάσχει στις θεραπείες αυτές εμφάνιζαν πολύ καλύτερα αποτελέσματα: επανέλαβαν λιγότερο συχνά πράξεις αυτοτραυματισμού και είχαν χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία, συμπεριλαμβανομένου του θανάτου από αυτοκτονία.
Μετά από πέντε χρόνια, η ομάδα των ασθενών που συμμετείχε στις θεραπείες ομιλίας εμφάνιζε 26% λιγότερες αυτοκτονίες, σε σχέση με τους υπόλοιπους.
«Οι άνθρωποι που προβαίνουν σε εκούσιους αυτοτραυματισμούς αποτελούν ομάδα υψηλού κινδύνου για αυτοκτονική συμπεριφορά αργότερα και δυνητικά θανατηφόρα αποτελέσματα. Για το λόγο αυτό οι προσπάθειες πρόληψης κρίνονται πολύ σημαντικές. Όμως η εξειδικευμένη υποστήριξη μετά από περιστατικά αυτοτραυματισμού συμβαίνει σπάνια» αναφέρουν οι ερευνητές.
«Τα ευρήματα αυτά ίσως είναι η καλύτερη, διαθέσιμη απόδειξη. Παρέχουν μια βάση επάνω στην οποία μπορούν να πατήσουν οι ιθύνοντες και όσοι συμμετέχουν στη λήψη αποφάσεων, προκειμένου να μειωθούν τα ποσοστά αυτοκτονικών συμπεριφορών στις ομάδες υψηλού κινδύνου» καταλήγει η μελέτη.
Newsbeast
Ερευνητές από τη Σχολή Δημόσιας Υγείας Bloomberg στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο Johns Hopkins της Νέας Υόρκης μελέτησαν τα δεδομένα 65.000 ανθρώπων, οι οποίοι είχαν αποπειραθεί να θέσουν σε τέρμα της ζωή τους από το 1992 έως το 2010 στη Δανία.
Το 1992 στη χώρα άνοιξαν κλινικές κατά της αυτοκτονίας και ορισμένοι από τους ασθενείς τις είχαν επισκεφθεί αρκετές φορές, για να παρακολουθήσουν θεραπευτικές συνεδρίες ομιλίας, αναφέρει δημοσίευμα ιστοσελίδα time.com.
Όταν οι ερευνητές ανέλυσαν τα δεδομένα μετά από παρακολούθηση 20 ετών, διαπίστωσαν ότι όσοι είχαν συμμετάσχει στις θεραπείες αυτές εμφάνιζαν πολύ καλύτερα αποτελέσματα: επανέλαβαν λιγότερο συχνά πράξεις αυτοτραυματισμού και είχαν χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία, συμπεριλαμβανομένου του θανάτου από αυτοκτονία.
Μετά από πέντε χρόνια, η ομάδα των ασθενών που συμμετείχε στις θεραπείες ομιλίας εμφάνιζε 26% λιγότερες αυτοκτονίες, σε σχέση με τους υπόλοιπους.
«Οι άνθρωποι που προβαίνουν σε εκούσιους αυτοτραυματισμούς αποτελούν ομάδα υψηλού κινδύνου για αυτοκτονική συμπεριφορά αργότερα και δυνητικά θανατηφόρα αποτελέσματα. Για το λόγο αυτό οι προσπάθειες πρόληψης κρίνονται πολύ σημαντικές. Όμως η εξειδικευμένη υποστήριξη μετά από περιστατικά αυτοτραυματισμού συμβαίνει σπάνια» αναφέρουν οι ερευνητές.
«Τα ευρήματα αυτά ίσως είναι η καλύτερη, διαθέσιμη απόδειξη. Παρέχουν μια βάση επάνω στην οποία μπορούν να πατήσουν οι ιθύνοντες και όσοι συμμετέχουν στη λήψη αποφάσεων, προκειμένου να μειωθούν τα ποσοστά αυτοκτονικών συμπεριφορών στις ομάδες υψηλού κινδύνου» καταλήγει η μελέτη.
Newsbeast