Του Παναγιώτη Αλούπη*
Από προηγούμενη αναφορά στον οδικό άξονα Καλαμάτα-Ριζόμυλος-Πύλος, που αποτελεί βασικό έργο ανάπτυξης της Μεσσηνίας, ανέδειξα αφενός ότι το εφικτό της πραγματοποίησης του στην σημερινή συγκυρία πρέπει να είναι βασικό κριτήριο αξιολόγησης των διαφόρων επιλογών, αφετέρου δια της απομάκρυνσης της χάραξης στην μέγιστη δυνατή απόσταση από την θάλασσα διασφαλίζονται...
- η μείωση του κόστους (μείωση δαπάνης απαλλοτριώσεων χωματουργικών κ.λπ.)
- ο ορθολογισμός της μελέτης (συνολική αντιμετώπιση του οδικού άξονα Καλαμάτα-Ριζόμυλος-Πύλος)
- η δυναμική επέκταση της περιοχής (αύξηση πέραν του τριπλασίου περιοχής
τουριστικής υψηλής ανάπτυξης και μελλοντικής προσδοκίας)
- ο σεβασμός του φυσικού περιβάλλοντος (προσαρμογή στο ανάγλυφο του εδάφους)
Κατανοούμε την αδυναμία του Δήμαρχου να σκεφτεί με οικονομικοτεχνικούς όρους, δεν το έκανε ποτέ άλλοτε και στο παρελθόν, όμως όταν αυτοί του υποδεικνύονται σαφέστατα με πρόταση μου στο Δ.Σ. Καλαμάτας καθίσταται πρόδηλο ότι: η λογική του είναι ξεπερασμένη (βασισμένη στο γεγονός της ύπαρξης μιας μελέτης ενός ιδιώτη κόστους 700 χιλιάδων ευρώ για ένα όμως έργο που με τις απαλλοτριώσεις θα πλησιάσει το απαγορευτικό κόστος των 150 εκατομμυρίων ευρώ και αγνόηση οικονομοτεχνικών όρων που δύναται να μειώσει σημαντικά το κόστος).
Η εμμονή του είναι ύποπτη (επιλογή μελέτης που αφορά τμήμα του έργου με συγκεκριμένη απόληξη και όχι του συνόλου του οδικού άξονα Καλαμάτα-Ριζόμυλος-Πύλος που είναι τεχνικά ορθό).
Τέλος είναι ανήθικη η επιβολή κανόνων ανάπτυξης στην περιοχή που ανήκει στο Δήμο Μεσσήνης με την επιχειρούμενη οριοθέτηση του έργου.
Η δυναμική ανάπτυξη της πολλά υποσχόμενης τουριστικά περιοχής θα είναι σημείο αναφοράς για το Δήμο Μεσσήνης όμως σημαντικό μέρισμα θα καρπωθεί και ο Δήμος Καλαμάτας, από την διεύρυνση της περιοχής της εντός του ορίου του, αλλά και από την τελικά διαμορφωμένη περιοχή.
Κατανοούμε την αδυναμία του Δήμαρχου να σκεφτεί με οικονομικοτεχνικούς όρους, δεν το έκανε ποτέ άλλοτε και στο παρελθόν, όμως όταν αυτοί του υποδεικνύονται σαφέστατα με πρόταση μου στο Δ.Σ. Καλαμάτας καθίσταται πρόδηλο ότι: η λογική του είναι ξεπερασμένη (βασισμένη στο γεγονός της ύπαρξης μιας μελέτης ενός ιδιώτη κόστους 700 χιλιάδων ευρώ για ένα όμως έργο που με τις απαλλοτριώσεις θα πλησιάσει το απαγορευτικό κόστος των 150 εκατομμυρίων ευρώ και αγνόηση οικονομοτεχνικών όρων που δύναται να μειώσει σημαντικά το κόστος).
Η εμμονή του είναι ύποπτη (επιλογή μελέτης που αφορά τμήμα του έργου με συγκεκριμένη απόληξη και όχι του συνόλου του οδικού άξονα Καλαμάτα-Ριζόμυλος-Πύλος που είναι τεχνικά ορθό).
Τέλος είναι ανήθικη η επιβολή κανόνων ανάπτυξης στην περιοχή που ανήκει στο Δήμο Μεσσήνης με την επιχειρούμενη οριοθέτηση του έργου.
Η δυναμική ανάπτυξη της πολλά υποσχόμενης τουριστικά περιοχής θα είναι σημείο αναφοράς για το Δήμο Μεσσήνης όμως σημαντικό μέρισμα θα καρπωθεί και ο Δήμος Καλαμάτας, από την διεύρυνση της περιοχής της εντός του ορίου του, αλλά και από την τελικά διαμορφωμένη περιοχή.
