Γράφει η Αντωνία Μπούζα.
Η αναγκαιότητα συμμαχιών είναι προφανής για μία Χώρα σαν την Ελλάδα που γεωπολιτικά ευρίσκεται στο επίκεντρο των ζητουμένων Ανατολής και Δύσης.
Προνομιούχα Χώρα η Ελλάς από πλευράς φυσικού πλούτου, κλιματολογικών συνθηκών, εδαφολογικής μορφολογίας, υπεδάφους, φυσικής ομορφιάς, θάλασσας κ.α.
Προνομιούχα, αλλά συγχρόνως και άτυχη.
Διότι διαχρονικά η διχόνοια που καλλιεργείται τεχνιέντως από οικονομικά κέντρα, τη βοηθεία και Ελληνικών κέντρων, η πλασματική ευημερία που μας έστρεψε σε μαλθακότητα και σε υστέρηση αναζήτησης δημιουργικών διεξόδων, σε συνδυασμό με το υπάρχον μορφωτικό επίπεδο των Ελλήνων, είναι αιτίες που μας οδηγούν σε συνεχή τραγικά λάθη, σε έλλειψη ουσιαστικών συμμαχιών και άδολης και άριστης εκμετάλλευσης του πλούτου μας, προς όφελος της πατρίδας.
Έτσι λαμβάνονται αποφάσεις που δεν είναι εύπεπτες από το λαό, που διαταράσσουν την εμπιστοσύνη του στους θεσμούς και δημιουργούν μονίμως καχυποψίες που στο τέλος δυναμιτίζουν τη ζωή όλων μας.
Ναι, να εκμεταλλευθούμε τον πλούτο της πατρίδας μας, να γίνουν επενδύσεις, να υπάρξουν δουλειές, αλλά όταν υπάρχει η καχυποψία ότι εξυπηρετούνται με λεόντειες συμφωνίες τα συμφέροντα των επενδυτών και όχι της Ελλάδος και του λαού, τότε υπάρχει αναβρασμός, ενώ η συσσώρευση τέτοιων περιστατικών και η έλλειψη εμπιστοσύνης που απορρέει από τα διασταυρούμενα πυρά των πολιτικών σχηματισμών της πατρίδας μας ,αμαυρώνουν τις σωστές και ειλικρινείς προσπάθειες.
Ένα παράδειγμα θα αναφέρω: Για την επένδυση των Καναδών στη Χαλκιδική, καίτοι ακούσαμε για την ανάγκη επενδύσεων και την αξιοποίηση του Ελληνικού πλούτου, καλό είναι να γνωρίζουν οι ιθύνοντες πως αυτό, δεν έχει περάσει θετικά στην κοινωνία και επιβάλλεται για να μην υπάρχουν σκιές να δοθούν περαιτέρω στοιχεία και επεξηγήσεις.
Αυτό, διότι είναι εμφανής η αναντιστοιχία πώλησης-αξίας του υπόγειου πλούτου που δημιουργεί ερωτηματικά που προβληματίζουν ακόμη και τους θιασώτες των επενδυτικών προσπαθειών.
Δηλαδή πως η αγοράστρια εταιρεία έδωσε μόλις 11.000.000,ενώ η χρηματιστηριακή αξία έχει ανέβει στα 2,5 δισ. και τα εκτιμώμενα μεταλλεύματα είναι 15.20 δις.
Τα λοιπά που αφορούν το περιβάλλον είναι προφάσεις και φυσικά η μόνιμη "επωδός" κυρίως της Αριστεράς, που πλέον κούρασαν το λαό , όταν σε όλα τα επενδυτικά σχέδια έχουν να πουν μονίμως ένα ΟΧΙ .
Την αγωνία δε, για τη διαφύλαξη του περιβάλλοντος υποκριτικά και με στόχο τα εκλογικά ποσοστά, κάποιοι τη μονοπωλούν, ενώ φυσικά είναι ένα ζήτημα, που αγγίζει όλους τους ανθρώπους.
Πως θα ξεφύγουμε όμως, από τη μέγγενη της ύφεσης αν δεν εκμεταλλευτούμε όσους φυσικούς πόρους απλόχερα χαρίστηκαν στην Ελλάδα;
Αν δεν βρεθεί η χρυσή τομή, δηλαδή να μην κατηγορούνται κάποιοι πως ξεπουλούν και κάποιοι δογματικά να λένε όχι σε όλα, ποινικοποιώντας κάθε προσπάθεια, δυστυχώς δεν θα κάνουμε τίποτα και θα χάσουμε κάθε ευκαιρία ανάκαμψης αξιοποιώντας τις δικές μας δυνάμεις.
Ας αντιδράσουμε δημιουργικά στη μοίρα που χάραξαν άλλοι για εμάς και με συνένωση των δυνάμεων του Ελληνικού Έθνους, να κάνουμε το θαύμα!
Μπορούμε, αλλά πρέπει ν΄αλλάξουμε νοοτροπία και να πιστέψουμε πως εκτός των ακραίων θέσεων υπάρχει και η μέση βατή οδός.
Ας μην οδηγήσουμε μόνοι μας στην κερδοσκοπική κινούμενη άμμο όλη την πατρίδα μας και τις ζωές μας !
Η αναγκαιότητα συμμαχιών είναι προφανής για μία Χώρα σαν την Ελλάδα που γεωπολιτικά ευρίσκεται στο επίκεντρο των ζητουμένων Ανατολής και Δύσης.
Προνομιούχα Χώρα η Ελλάς από πλευράς φυσικού πλούτου, κλιματολογικών συνθηκών, εδαφολογικής μορφολογίας, υπεδάφους, φυσικής ομορφιάς, θάλασσας κ.α.
Προνομιούχα, αλλά συγχρόνως και άτυχη.
Διότι διαχρονικά η διχόνοια που καλλιεργείται τεχνιέντως από οικονομικά κέντρα, τη βοηθεία και Ελληνικών κέντρων, η πλασματική ευημερία που μας έστρεψε σε μαλθακότητα και σε υστέρηση αναζήτησης δημιουργικών διεξόδων, σε συνδυασμό με το υπάρχον μορφωτικό επίπεδο των Ελλήνων, είναι αιτίες που μας οδηγούν σε συνεχή τραγικά λάθη, σε έλλειψη ουσιαστικών συμμαχιών και άδολης και άριστης εκμετάλλευσης του πλούτου μας, προς όφελος της πατρίδας.
Έτσι λαμβάνονται αποφάσεις που δεν είναι εύπεπτες από το λαό, που διαταράσσουν την εμπιστοσύνη του στους θεσμούς και δημιουργούν μονίμως καχυποψίες που στο τέλος δυναμιτίζουν τη ζωή όλων μας.
Ναι, να εκμεταλλευθούμε τον πλούτο της πατρίδας μας, να γίνουν επενδύσεις, να υπάρξουν δουλειές, αλλά όταν υπάρχει η καχυποψία ότι εξυπηρετούνται με λεόντειες συμφωνίες τα συμφέροντα των επενδυτών και όχι της Ελλάδος και του λαού, τότε υπάρχει αναβρασμός, ενώ η συσσώρευση τέτοιων περιστατικών και η έλλειψη εμπιστοσύνης που απορρέει από τα διασταυρούμενα πυρά των πολιτικών σχηματισμών της πατρίδας μας ,αμαυρώνουν τις σωστές και ειλικρινείς προσπάθειες.
Ένα παράδειγμα θα αναφέρω: Για την επένδυση των Καναδών στη Χαλκιδική, καίτοι ακούσαμε για την ανάγκη επενδύσεων και την αξιοποίηση του Ελληνικού πλούτου, καλό είναι να γνωρίζουν οι ιθύνοντες πως αυτό, δεν έχει περάσει θετικά στην κοινωνία και επιβάλλεται για να μην υπάρχουν σκιές να δοθούν περαιτέρω στοιχεία και επεξηγήσεις.
Αυτό, διότι είναι εμφανής η αναντιστοιχία πώλησης-αξίας του υπόγειου πλούτου που δημιουργεί ερωτηματικά που προβληματίζουν ακόμη και τους θιασώτες των επενδυτικών προσπαθειών.
Δηλαδή πως η αγοράστρια εταιρεία έδωσε μόλις 11.000.000,ενώ η χρηματιστηριακή αξία έχει ανέβει στα 2,5 δισ. και τα εκτιμώμενα μεταλλεύματα είναι 15.20 δις.
Τα λοιπά που αφορούν το περιβάλλον είναι προφάσεις και φυσικά η μόνιμη "επωδός" κυρίως της Αριστεράς, που πλέον κούρασαν το λαό , όταν σε όλα τα επενδυτικά σχέδια έχουν να πουν μονίμως ένα ΟΧΙ .
Την αγωνία δε, για τη διαφύλαξη του περιβάλλοντος υποκριτικά και με στόχο τα εκλογικά ποσοστά, κάποιοι τη μονοπωλούν, ενώ φυσικά είναι ένα ζήτημα, που αγγίζει όλους τους ανθρώπους.
Πως θα ξεφύγουμε όμως, από τη μέγγενη της ύφεσης αν δεν εκμεταλλευτούμε όσους φυσικούς πόρους απλόχερα χαρίστηκαν στην Ελλάδα;
Αν δεν βρεθεί η χρυσή τομή, δηλαδή να μην κατηγορούνται κάποιοι πως ξεπουλούν και κάποιοι δογματικά να λένε όχι σε όλα, ποινικοποιώντας κάθε προσπάθεια, δυστυχώς δεν θα κάνουμε τίποτα και θα χάσουμε κάθε ευκαιρία ανάκαμψης αξιοποιώντας τις δικές μας δυνάμεις.
Ας αντιδράσουμε δημιουργικά στη μοίρα που χάραξαν άλλοι για εμάς και με συνένωση των δυνάμεων του Ελληνικού Έθνους, να κάνουμε το θαύμα!
Μπορούμε, αλλά πρέπει ν΄αλλάξουμε νοοτροπία και να πιστέψουμε πως εκτός των ακραίων θέσεων υπάρχει και η μέση βατή οδός.
Ας μην οδηγήσουμε μόνοι μας στην κερδοσκοπική κινούμενη άμμο όλη την πατρίδα μας και τις ζωές μας !