Νέδα: Η νεράιδα και ο καταρράκτης

Το μονοπάτι ξεκινά από ένα πέτρινο, τοξωτό γεφυράκι. Ελίσσεται ανάμεσα σε πυκνή βλάστηση, πλάι σε φουντωτούς θάμνους και κάτω από δέντρα που συχνά κρύβουν τον ουρανό. Ξύλινες πινακίδες, αυτοσχέδια σκαλοπάτια εκεί όπου το μονοπάτι γίνεται απότομα κατηφορικό και ζωγραφισμένα στο χέρι βελάκια δείχνουν τον δρόμο. 
Το κελάρυσμα του νερού που καλύπτει τον ήχο των βημάτων στο πρώτο μισό της διαδρομής δίνει σιγά σιγά την θέση του στον θόρυβο του καταρράκτη.

Μέχρι που, πίσω από την τελευταία στροφή του μονοπατιού, ο θόρυβος δυναμώνει και το σκηνικό αλλάζει, από βαθυπράσινο σε τιρκουάζ. φυσική πισίνα βγαλμένη από την κινηματογραφική Γαλάζια Λίμνη γεμίζει από τα νερά του καταρράκτη ο οποίος πέφτει με θόρυβο από τα βράχια που την πλαισιώνουν. Ένα ξύλινο γεφυράκι την διασχίζει, επεκτείνοντας την διαδρομή. Κάπως έτσι πρέπει να μοιάζει ο παράδεισος, σκέφτεσαι. Μέχρι να δεις τον δεύτερο καταρράκτη της Νέδας και να αλλάξεις γνώμη.

Το ένα και μοναδικό θηλυκό ποτάμι της Ελλάδας

Η Νέδα ήταν κόρη του Ωκεανού, και μια από τις τρεις νύμφες που ανέθρεψαν τον Δία στην Αρκαδία. Το ποτάμι που πήρε το όνομά της δημιουργήθηκε, σύμφωνα με τον μύθο, όταν η Ρέα χτύπησε με ένα ραβδί την άνυδρη γη. Τόσο παράδοξο –αλλά και τόσο σημαντικό– είναι το θηλυκό της όνομα, που οι πινακίδες στους δρόμους των γύρω χωριών γράφουν «Ποταμός Η Νέδα» –διευκρίνιση προφανώς σημαντική, αν λάβει κανείς υπ’ όψιν ότι κάποιοι χάρτες των αρχών του περασμένου αιώνα την αναφέρουν ως «Ποταμός Νέδας».
Τα νερά της πηγάζουν από το Λύκαιο Όρος, στα σύνορα Αρκαδίας-Μεσσηνίας, και αποτελούν το φυσικό σύνορο που χωρίζει την Μεσσηνία από την Ηλεία. Οι καταρράκτες της πέφτουν από ύψος εφτά (ο μικρότερος) και είκοσι μέτρων (ο μεγαλύτερος) και σχηματίζουν τιρκουάζ βάθρες ιδανικές για βουτιές στη σκιά των πλατανιών που τις κορνιζάρουν. Κάπου εκεί είναι που το βλέμμα χάνεται, στο απέραντο γαλαζοπράσινο του τοπίου, αναζητώντας τις νεράιδες που –δεν μπορεί– θα κρύβονται στη σκιά κάποιου βράχου.

Οδηγίες προς επίδοξους πεζοπόρους

Η περιοχή γύρω από τη Νέδα θα μπορούσε να θεωρηθεί από καθόλου έως ελάχιστα αξιοποιημένη, ανάλογα με τις προσωπικές σας απόψεις περί «αξιοποίησης». Αυτά είναι καλά νέα: το μεγαλείο των τοπίων, η διακριτική γοητεία των ανεξερεύνητων εν πολλοίς χωριών της περιοχής και η φιλοξενία των ντόπιων θα είναι όλη δική σας. Είναι, όμως, και κακά νέα –τουλάχιστον αν θεωρείτε «κακά νέα» το ότι έχετε να κάνετε λίγο homework πριν ξεκινήσετε.

Θα χρειαστείτε, φερ’ ειπείν, ένα χάρτη για να προσδιορίσετε την διαδρομή σας (η καλύτερη είναι από την Εθνική Κορίνθου-Τριπόλεως, με κατεύθυνση προς Καλαμάτα μετά την Μεγαλόπολη, και εν συνεχεία προς Κυπαρισσία) αλλά και για να εντοπίσετε το χωριό Πλατάνια, απ’ όπου θα ξεκινήσετε την κατάβαση, ακολουθώντας τις πινακίδες που σας κατευθύνουν προς τους καταρράκτες.
Ένας βατός και για μη 4x4 οχήματα χωματόδρομος ξεκινά λίγο έξω από τα Πλατάνια και καταλήγει στο τοξωτό γεφύρι που λέγαμε στην αρχή (σημαντικό tip: μην κάνετε το

λάθος να αφήσετε το αυτοκίνητο στο πρώτο πλάτωμα που θα συναντήσετε, αν δεν θέλετε να έρθετε αντιμέτωποι με δύο έξτρα χιλιόμετρα βάναυσα ανηφορικού χωματόδρομου στην επιστροφή από την ήδη κουραστική πεζοπορία σας).
Αφού διασχίσετε το γεφυράκι, στρίβετε αριστερά και ακολουθείτε το βατό –στην αρχή ανηφορικό, μετά κατηφορικό– μονοπάτι προς την καρδιά του φαραγγιού.
Μετά τον πρώτο καταρράκτη, αυτόν με το ξύλινο γεφυράκι, το μονοπάτι συνεχίζεται, και οδηγεί στα δεξιά στον μεγάλο, εντυπωσιακό καταρράκτη που βλέπετε στις περισσότερες φωτογραφίες της Νέδας, και

ευθεία στο εκκλησάκι της Παναγίας και τον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Φιγαλείας. Αν θέλετε να διασχίσετε όλο το –ομολογουμένως εντυπωσιακό– φαράγγι, να είστε προετοιμασμένοι (σε φαγητό, νερό και μαγιό) για τέσσερις-πέντε ώρες πεζοπορίας, και λίγο κολύμπι σε ορισμένα σημεία του ποταμού.
in2life.gr