«Ο φόβος και η κατάθλιψη πάνε αγκαλιά»
Οι
καρδιοπαθείς παρουσιάζουν τρεις φορές συχνότερα την πιθανότητα να
νοσήσουν από κατάθλιψη, σε σχέση με τον γενικότερο πληθυσμό, δηλώνει στο
Πρακτορείο FM και στην εκπομπή της Τάνιας Μαντουβάλου «104,9 ΜΥΣΤΙΚΑ
ΥΓΕΙΑΣ» η Συμβουλευτική Ψυχολόγος , Ψυχοδυναμική Ψυχοθεραπεύτρια Φρόσω
Φωτεινάκη, που μιλάει για τη φροντίδα των καρδιοπαθών, με αφορμή την
Παγκόσμια Ημέρα Καρδιάς.
Η πιο συχνή συναισθηματική αντίδραση μετά από ένα επεισόδιο καρδιοπάθειας είναι ουσιαστικά ο φόβος, ο οποίος είναι αγωνιώδης, μην τυχόν και ξανασυμβεί κάτι τέτοιο. Ένας φόβος που οδηγεί σε περιορισμούς, παντός είδους, ακόμη και απολαύσεων, αναφέρει η κα Φωτεινάκη. «Επίσης υπάρχει στρες για το οποίο καλούμαστε εμείς οι ειδικοί να δουλέψουμε με το άτομο αυτό, δίνοντας βάρος στην αυτοφροντίδα του και την αυτοδιαχείριση της κατάστασης της υγείας του. Ο φόβος και η κατάθλιψη πάνε αγκαλιά και το άγχος φυσικά, εξ ου και η αγχώδης κατάθλιψη». Σαφώς και υπάρχουν ενδείξεις ότι ένας καρδιοπαθής ακριβώς επειδή μπορεί να περιορίσει το εύρος της ζωής του και των δραστηριοτήτων του, ενδεχομένως σιγά σιγά, μέσα από μία παραίτηση και μια απόσυρση, να οδηγηθεί στην κατάθλιψη, εξηγεί η συμβουλευτική ψυχολόγος. Πόσο σημαντική όμως είναι η αυτοφροντίδα μετά από ένα καρδιακό επεισόδιο;
Αφορμή για αυτοβελτίωση
«Το καρδιακό επεισόδιο, παρότι είναι δυσάρεστη και επώδυνη εμπειρία, οδηγεί σε μία αυτεπίγνωση και πολλές φορές τα ίδια τα άτομα παραδέχονται ότι είναι μία αφορμή για να κοιτάξουν βαθύτερα μέσα τους και να καταλάβουν τι δεν διαχειριζόντουσαν πολύ καλά στη ζωή τους πριν από το επεισόδιο. Πώς διατρέφονταν, πώς διαμόρφωναν την καθημερινότητα τους, πόσες ώρες εργάζονταν, ποιους ανθρώπους επέλεγαν κοντά τους κλπ. Άρα ένα καρδιακό επεισόδιο συχνά αποτελεί έναυσμα πολλών και ουσιαστικών αλλαγών».
Η καρδιοπάθεια δοκιμάζει τις σχέσεις
Η αυτοφροντίδα μας όπως επισημαίνει η κα Φωτεινάκη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, έχει να κάνει με το πώς διαχειριζόμαστε τα αρνητικά συναισθήματα. Κι ένα πολύ βασικό νοσηρό συναίσθημα είναι το στρες. «Εμείς οι ειδικοί προσπαθούμε να βοηθήσουμε το άτομο να μάθει να εκτονώνει το στρες και μάλιστα να αγκαλιάσει δραστηριότητες που του κάνουν καλό. Το πιο σπουδαίο βέβαια είναι να είναι δίπλα σε ανθρώπους που του κάνουν καλό. Η καρδιοπάθεια άλλωστε δοκιμάζει και τις σχέσεις μας. Δοκιμάζει κατά πόσον οι σχέσεις μας εκλύουν άγχος ή μας γεμίζουν με ασφάλεια και αγάπη. Είναι πολύ σημαντικό να επενδύουμε στις σχέσεις μας, αυτή είναι μία πολύ σπουδαία φροντίδα του εαυτού μας, γιατί μόνο μέσα από υγιείς σχέσεις μπορούμε να νιώσουμε πραγματικά ολοκληρωμένοι και ισορροπημένοι».
Ο καρδιοπαθής δεν πρέπει να εγκαταλείπει την ερωτική του ζωή
Όπως λέει η κα Φωτεινάκη πολύ σημαντικό για τον καρδιοπαθή είναι να προσέξει τη διατροφή του, γιατί αυτό βοηθάει και στην ενίσχυση της αυτοεκτίμησης, εφόσον έχει συνεπακόλουθο αποτέλεσμα στην εικόνα. Εξαιρετικά σημαντικό τονίζει η κα Φωτεινάκη είναι να διεκδικεί ο καρδιοπαθής τη σεξουαλική του ζωή. «Πολύ συχνά βλέπουμε μετά από ένα καρδιακό επεισόδιο τα άτομα να αποφεύγουν από φόβο τις ερωτικές επαφές. Στην αρχή είναι φυσιολογική η μείωση της ερωτικής επιθυμίας, ωστόσο αυτό προοδευτικά και ήπια, καλό είναι να υποχωρεί και το άτομο να ξαναμπαίνει στο παιχνίδι. Να μην παραιτείται. Και καλό είναι να συζητάει το θέμα με τον γιατρό του και να μην το αποφεύγει από ταμπού, όπως συχνά συμβαίνει». Η ή ό σύντροφος από την άλλη, όπως λέει η κα Φωτεινάκη καλό είναι να συνεχίσει να στέκεται σαν σύντροφος και όχι σαν φροντιστής ή νοσοκόμος-νοσοκόμα.
Η πιο συχνή συναισθηματική αντίδραση μετά από ένα επεισόδιο καρδιοπάθειας είναι ουσιαστικά ο φόβος, ο οποίος είναι αγωνιώδης, μην τυχόν και ξανασυμβεί κάτι τέτοιο. Ένας φόβος που οδηγεί σε περιορισμούς, παντός είδους, ακόμη και απολαύσεων, αναφέρει η κα Φωτεινάκη. «Επίσης υπάρχει στρες για το οποίο καλούμαστε εμείς οι ειδικοί να δουλέψουμε με το άτομο αυτό, δίνοντας βάρος στην αυτοφροντίδα του και την αυτοδιαχείριση της κατάστασης της υγείας του. Ο φόβος και η κατάθλιψη πάνε αγκαλιά και το άγχος φυσικά, εξ ου και η αγχώδης κατάθλιψη». Σαφώς και υπάρχουν ενδείξεις ότι ένας καρδιοπαθής ακριβώς επειδή μπορεί να περιορίσει το εύρος της ζωής του και των δραστηριοτήτων του, ενδεχομένως σιγά σιγά, μέσα από μία παραίτηση και μια απόσυρση, να οδηγηθεί στην κατάθλιψη, εξηγεί η συμβουλευτική ψυχολόγος. Πόσο σημαντική όμως είναι η αυτοφροντίδα μετά από ένα καρδιακό επεισόδιο;
Αφορμή για αυτοβελτίωση
«Το καρδιακό επεισόδιο, παρότι είναι δυσάρεστη και επώδυνη εμπειρία, οδηγεί σε μία αυτεπίγνωση και πολλές φορές τα ίδια τα άτομα παραδέχονται ότι είναι μία αφορμή για να κοιτάξουν βαθύτερα μέσα τους και να καταλάβουν τι δεν διαχειριζόντουσαν πολύ καλά στη ζωή τους πριν από το επεισόδιο. Πώς διατρέφονταν, πώς διαμόρφωναν την καθημερινότητα τους, πόσες ώρες εργάζονταν, ποιους ανθρώπους επέλεγαν κοντά τους κλπ. Άρα ένα καρδιακό επεισόδιο συχνά αποτελεί έναυσμα πολλών και ουσιαστικών αλλαγών».
Η καρδιοπάθεια δοκιμάζει τις σχέσεις
Η αυτοφροντίδα μας όπως επισημαίνει η κα Φωτεινάκη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, έχει να κάνει με το πώς διαχειριζόμαστε τα αρνητικά συναισθήματα. Κι ένα πολύ βασικό νοσηρό συναίσθημα είναι το στρες. «Εμείς οι ειδικοί προσπαθούμε να βοηθήσουμε το άτομο να μάθει να εκτονώνει το στρες και μάλιστα να αγκαλιάσει δραστηριότητες που του κάνουν καλό. Το πιο σπουδαίο βέβαια είναι να είναι δίπλα σε ανθρώπους που του κάνουν καλό. Η καρδιοπάθεια άλλωστε δοκιμάζει και τις σχέσεις μας. Δοκιμάζει κατά πόσον οι σχέσεις μας εκλύουν άγχος ή μας γεμίζουν με ασφάλεια και αγάπη. Είναι πολύ σημαντικό να επενδύουμε στις σχέσεις μας, αυτή είναι μία πολύ σπουδαία φροντίδα του εαυτού μας, γιατί μόνο μέσα από υγιείς σχέσεις μπορούμε να νιώσουμε πραγματικά ολοκληρωμένοι και ισορροπημένοι».
Ο καρδιοπαθής δεν πρέπει να εγκαταλείπει την ερωτική του ζωή
Όπως λέει η κα Φωτεινάκη πολύ σημαντικό για τον καρδιοπαθή είναι να προσέξει τη διατροφή του, γιατί αυτό βοηθάει και στην ενίσχυση της αυτοεκτίμησης, εφόσον έχει συνεπακόλουθο αποτέλεσμα στην εικόνα. Εξαιρετικά σημαντικό τονίζει η κα Φωτεινάκη είναι να διεκδικεί ο καρδιοπαθής τη σεξουαλική του ζωή. «Πολύ συχνά βλέπουμε μετά από ένα καρδιακό επεισόδιο τα άτομα να αποφεύγουν από φόβο τις ερωτικές επαφές. Στην αρχή είναι φυσιολογική η μείωση της ερωτικής επιθυμίας, ωστόσο αυτό προοδευτικά και ήπια, καλό είναι να υποχωρεί και το άτομο να ξαναμπαίνει στο παιχνίδι. Να μην παραιτείται. Και καλό είναι να συζητάει το θέμα με τον γιατρό του και να μην το αποφεύγει από ταμπού, όπως συχνά συμβαίνει». Η ή ό σύντροφος από την άλλη, όπως λέει η κα Φωτεινάκη καλό είναι να συνεχίσει να στέκεται σαν σύντροφος και όχι σαν φροντιστής ή νοσοκόμος-νοσοκόμα.
