Σαν σήμερα…από την τοπική ιστορία. 11 Ιανουαρίου 1964. Πέθανε ο ακαδημαϊκός Βάσος Κριμπάς

Σαν σήμερα, στις 11 Ιανουαρίου 1964, πέθανε ο καθηγητής της Ανωτάτης Γεωπονικής Σχολής και Ακαδημαϊκός Βάσος Κριμπάς που είχε γεννηθεί στο χωριό Μερόπη το 1889. 

Έλαβε τα εγκύκλια μαθήματά του στο 1^ο  Γυμνάσιο Καλαμάτας και τη Βαρβάκειο Αθηνών, μπήκε κατόπιν διαγωνισμού στη Μονπελλιέ της Γαλλίας περιώνυμη Εθνικής Γεωπονικής Σχολής το 1905. 

Μετά από λαμπρές σπουδές απεφοίτησε ως αρχηγός (πρώτος από 42 συμφοιτητές) έλαβε δίπλωμα μηχανικού – γεωπόνου κερδίζοντας χρυσό βραβείο του Υπουργείου Γεωργίας της Γαλλίας αλλά και αργυρό της Σχολής του για βράβευση της μελέτης του. Το 1913 ο Β. Κριμπάς, ο οποίος ήταν και αριστούχος πτυχιούχος της Χημείας, και αριστούχος διδάκτωρ της φυσικομαθηματικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, επιτυχόν πρώτος σε διαγωνισμό, διορίσθηκε Νομογεωπόνος Εύβοιας. Αργότερα υπηρέτησε ως Επιθεωρητής Αμπελουργίας, Διευθυντής και Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Γεωργίας. Στα 1930 εξελέγη τακτικός καθηγητής της Αμπελουργίας της Ανωτάτης Γεωπονικής Σχολής. Στα 1937-41 υπηρέτησε και ως τακτικός καθηγητής της Αμπελουργίας της Γεωπονικής και Δασολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Στα 1931 επεφορτίσθηκε και με τη διδασκαλία του μαθήματος της κενής τότε έδρας της Γεωργικής Οικονομίας και το 1944 με τη διδασκαλία του μαθήματος της κενής επίσης έδρας των Γεωργικών Βιομηχανιών και κατά τα έτη 1953-55 με τη διδασκαλία της κενής έδρας της Γενικής και Ειδικής Δενδροκομίας της Ανωτάτης Γεωπονικής Σχολής Αθηνών. 

Ίδρυσε τη μοναδική αμπελογραφική συλλογή στο Βοτανικό, η οποία περιλαμβάνει 270 ποικιλίες ελληνικών αμπέλων και 45 ξενικές. Παραλλήλως ο Β. Κριμπάς αντιπροσώπευσε τη χώρα μας σε πολλά διεθνή συνέδρια ενώπιον των οποίων έκανε πρωτότυπες και ενδιαφέρουσες ανακοινώσεις και στα 1948 εξελέγη αντεπιστέλλον ξένο μέλος της Γεωργικής Ακαδημίας της Γαλλίας, τιμή που πρώτη φορά απενεμήθη σε Έλληνα επιστήμονα, μέλος της Ιταλικής Ακαδημίας Ζωής και Οίνου, μέλος της Αμερικανικής ενώσεως για την αγροτική καλλιέργεια και άλλων. 

Διετέλεσε πρόεδρος της Βασιλικής Γεωργικής Εταιρίας, του Εθνικού Συνδέσμων Αμπελοκτημόνων, αντιπρόεδρος του II Διεθνούς Συνεδρίου Συγκριτικής Παθολογίας και διατέλεσε γενικός γραμματέας του Βασιλικού Ινστιτούτου Γεωργικών επιστημών, αρχηγός, πρόεδρος ή εισηγητής διεθνών γενικών συνεδρίων. 

Είχε τιμηθεί με τον αργυρό σταυρό των Ιπποτών του Τάγματος του Σωτήρος, τους Ταξιάρχες του Τάγματος του Φοίνικος και Γεωργίου Α΄, με το μετάλλιο του ελληνοτουρκικού πολέμου μετά διεμβολών, του Ελληνο-Βουλγαρικού πολέμου, Διασυμμαχικό του Ά Παγκοσμίου Πολέμου και το Χρυσό Μετάλλιο Γεωργικής Αξίας του Βασιλέως Γεωργίου Β΄, ως και με το χρυσό βραβείο του Υπουργείου Γεωργίας της Γαλλικής Δημοκρατίας, το αργυρό βραβείο του Συμβουλίου των καθηγητών της Γεωπονικής Σχολής του Μονπελλιέ και το χρηματικό βραβείο της πόλεως του Μονπελλιέ. Στα 1948 διαγωνισθείς μεταξύ Γάλλων, Ιταλών, Ισπανών και Πορτογάλων επιστημόνων έτυχε του πρώτου επιστημονικού βραβείου στο Παρίσι για το Αμπελογραφικό έργο που συντελέσθηκε από αυτόν. 

Αλλά και πολεμική δράση αξιόλογο είχε ο εξαίρετος συμπατριώτης μας. Έλαβε μέρος στους πολέμους 1912-13 υπηρέτησε στο μέτωπο ως έφεδρος αξιωματικός, υπηρέτησε επί 9 έτη στο στρατό, προάχθηκε μέχρι του έφεδρου λοχαγού του Μηχανικού. Κατά τον Ελληνο-Γερμανικό πόλεμο, έκανε αίτηση και κατατάχτηκε στην αεροπορία ως έφεδρος σμηναγός μηχανικός. 

Όπως στη αρχή σημειώσαμε ο έγκριτος επιστήμονας, ήταν και πολυγραφότατος. Σε 76 ανέρχονται τα συγγράμματά του, αρκετά των οποίων είναι βασικά, ογκώδη και πολύτιμα. Σε αυτά δεν περιλαμβάνονται υπέρ τις 40 εργασίες του εκλαϊκευτικής μορφής που δημοσιεύθηκαν σε ελληνικά και ξένα περιοδικά, ούτε οι 10 ανακοινώσεις του στη Ακαδημία, ως και άλλες σε ξένα περιοδικά . Κλασικά όμως θα παραμείνουν τα έργα του «Ελληνική Αμπελουργία», «Μαθήματα Αμπελουργίας» και «Ελληνική Αμπελογραφία». 

Παρουσιάζοντας και αναλύοντας το έργο τούτο του Β. Κριμπά στην Ακαδημία Αθηνών κατά την εκλογή του ως ακαδημαϊκού ο συμπολίτης μας ακαδημαϊκός-γεωπόνος και Υπουργός Γεωργίας Κυριακός τονίζει: «Το έργο αυτό είναι συμπλήρωση και βελτίωση της κατά 1928 βραβευθείσης εκ του Μπενακείου Βραβείου υπό την Ακαδημία Αθηνών Συμβολής στη Ελληνική Αμπελογραφία του κ. Β. Κριμπά. Συνετάγει κατόπιν μακροχρονίων επιτοπίων μελετών του συγγραφέως στις αμπελουργικές περιφέρειες και συνεπληρώθηκε μετά την υπό αυτού ίδρυση μοναδικής σήμερον υφισταμένης αμπελογραφικής Συλλογής της Ανωτάτης Γεωπονικής Σχολής Αθηνών, η οποία περιλαμβάνει περί αυτών 300 ποικιλίες. Είναι η πρώτη ελληνική Αμπελογραφική εργασία, έχοντας όχι μόνο επιστημονική σημασία, αλλά και οικονομική, διότι είναι ο αναγκαίος πρόδρομος της ελληνιστικής γλευκογραφίας και οινογραφίας…»

 Αλλά και μελέτες αναφερόμενες της γεωργίας της ιδιαιτέρας μας πατρίδας συνέγραψε και δημοσίευσε ο επιφανής αυτός Μεσσήνιος για να βοηθήσει στη πρόοδο της. 

Συγκεκριμένως και εκτός από τις γενικές και ειδικές μελέτες του έγραψε: «Η φθορά της συκιάς στη Μεσσηνία» το 1916, «Στο παράσιτο του πυρηνοτρήτου της ελιάς στη Μεσσηνία» το 1918, «Οι διαφορές της ελιάς στο λεκανοπέδιο Άνω Μεσσηνίας» το 1912, «Περί παρασίτου τινός του ερινεών στη Μεσσηνία» το 1912, «Το κλάδεμα της συκιάς» το 1933, κ.α. Διετέλεσε πολλάκις πρύτανης και αντιπρύτανης της Ανωτάτης Γεωπονικής Σχολής. 

Απεβίωσε στις 11 Ιανουαρίου 1964 σε ηλικία 75 χρονών.

Ο Βουφραδιώτης