Ολοένα και αυξάνονται οι νεόπτωχοι στην Ελλάδα, με το φαινόμενο να παίρνει τραγικές διαστάσεις καθώς η ανεργία φέρνει κόσμο στα πρόθυρα της εξαθλίωσης.
Σύμφωνα με το «Έθνος» άνεργοι που δεν έχουν πόρους, αναγκάζονται να ζουν σε αυτοκίνητα. Τα αυτοκίνητα, για όσους τα έχουν, είναι ό,τι τους έχει απομείνει από όσα είχαν και συνιστούσαν μία φυσιολογική ζωή. Σπίτι, δουλειά και φίλοι, εξαφανίστηκαν λόγω της απουσίας χρημάτων... Τώρα πια οι άνθρωποι αυτοί ανήκουν στην τάξη των νεόπτωχων και εκλιπαρούν για μία δουλειά και για ένα πιάτο ζεστό φαγητό.
Οι ιστορίες των νέο-αστέγων συγκλονίζουν και μαρτυρούν ότι σε αυτή την εποχή, ο καθένας μπορεί να βρεθεί στο δρόμο.
«Οι νεόπτωχοι», λέει ο Γιάννης Ξανθούλης, «είναι απόγονοι των μικρομεσαίων. Είναι οι άνθρωποι της μεσαίας τάξης που αποτελούν τον κορμό της κοινωνίας». Οι περιπτώσεις αυτές αυξάνονται δυστυχώς για την ελληνική κοινωνία με γεωμετρική πρόοδο αποδεικνύοντας το άκαρδο πρόσωπο της κρίσης, και φέρνοντας την Ελλάδα στο σημείο όπου πρέπει να σκεφτεί ποιό είναι το κοινωνικό της πρόσωπο, και να πράξει για να προστατεύσει τους πολίτες που αποτελούν την δυναμική ομάδα του πληθυσμού.
Πράγματι, πολλοί από τους ανθρώπους που κοιμούνται στα παγκάκια, είναι μέλη μεσοαστικών οικογενειών. Όπως ο 49χρονος Στάθης που δούλευε στις απολυμάνσεις, αλλά τώρα πια δεν βρίσκει ούτε μεροκάματο. Έμεινε στο δρόμο για τρεις μήνες και μόλις τώρα βρήκε ένα δωμάτιο για να κοιμάται.
Ο Γρηγόρης, 31 ετών, πρώην υπάλληλος security, μένει στο αυτοκίνητό του. Δεν έχει επαφή με την οικογένειά του και θέλει να σταθεί στα πόδια του μόνος του. «Μένω στο αυτοκίνητο και τρώω όπου βρω. […] Ποτέ δεν φανταζόμουν αυτό το πράγμα που ζω τώρα», λέει.
Σύμφωνα με το «Έθνος» άνεργοι που δεν έχουν πόρους, αναγκάζονται να ζουν σε αυτοκίνητα. Τα αυτοκίνητα, για όσους τα έχουν, είναι ό,τι τους έχει απομείνει από όσα είχαν και συνιστούσαν μία φυσιολογική ζωή. Σπίτι, δουλειά και φίλοι, εξαφανίστηκαν λόγω της απουσίας χρημάτων... Τώρα πια οι άνθρωποι αυτοί ανήκουν στην τάξη των νεόπτωχων και εκλιπαρούν για μία δουλειά και για ένα πιάτο ζεστό φαγητό.
Οι ιστορίες των νέο-αστέγων συγκλονίζουν και μαρτυρούν ότι σε αυτή την εποχή, ο καθένας μπορεί να βρεθεί στο δρόμο.
«Οι νεόπτωχοι», λέει ο Γιάννης Ξανθούλης, «είναι απόγονοι των μικρομεσαίων. Είναι οι άνθρωποι της μεσαίας τάξης που αποτελούν τον κορμό της κοινωνίας». Οι περιπτώσεις αυτές αυξάνονται δυστυχώς για την ελληνική κοινωνία με γεωμετρική πρόοδο αποδεικνύοντας το άκαρδο πρόσωπο της κρίσης, και φέρνοντας την Ελλάδα στο σημείο όπου πρέπει να σκεφτεί ποιό είναι το κοινωνικό της πρόσωπο, και να πράξει για να προστατεύσει τους πολίτες που αποτελούν την δυναμική ομάδα του πληθυσμού.
Πράγματι, πολλοί από τους ανθρώπους που κοιμούνται στα παγκάκια, είναι μέλη μεσοαστικών οικογενειών. Όπως ο 49χρονος Στάθης που δούλευε στις απολυμάνσεις, αλλά τώρα πια δεν βρίσκει ούτε μεροκάματο. Έμεινε στο δρόμο για τρεις μήνες και μόλις τώρα βρήκε ένα δωμάτιο για να κοιμάται.
Ο Γρηγόρης, 31 ετών, πρώην υπάλληλος security, μένει στο αυτοκίνητό του. Δεν έχει επαφή με την οικογένειά του και θέλει να σταθεί στα πόδια του μόνος του. «Μένω στο αυτοκίνητο και τρώω όπου βρω. […] Ποτέ δεν φανταζόμουν αυτό το πράγμα που ζω τώρα», λέει.