Η στάση των βουλευτών που ζητούν αναδρομικές αυξήσεις, προσαυξημένες μάλιστα με τόκους και αποζημίωση για ηθική βλάβη - σε μια εποχή που σχεδόν όλοι ανεξαιρέτως οι Έλληνες πολίτες έχουν υποστεί τις συνέπειες της κρίσης- δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη.
Δικαιολογημένα προκαλεί το κοινό αίσθημα και θεωρείται επιεικώς κρινόμενη προκλητική και απαράδεκτη. Ως βουλευτής, αλλά και ως πολίτης αυτής της χώρας, που έχω καταθέσει επανειλημμένα προτάσεις για την αναβάθμιση του πολιτικού συστήματος και του ρόλου του βουλευτή, καλώ τόσο τους βουλευτές προσωπικά όσο και τις ηγεσίες των κοινοβουλευτικών ομάδων να θέσουν τέρμα σε αυτή τη διεκδίκηση η οποία, πέραν της σημαντικής επιβάρυνσης του κρατικού προϋπολογισμού σε καιρούς χαλεπούς,παραβιάζει κάθε έννοια ηθικής συμπεριφοράς.
Επιπλέον, για τη ριζική λύση αυτού του προβλήματος, τα πολιτικά κόμματα οφείλουν να δεσμευτούν για την κατάργηση του Ζ' Ψηφίσματος το οποίο παρέχει τη νομική βάση για αυτές τις διεκδικήσεις. Η ύπαρξη ενός τέτοιου ψηφίσματος προσβάλει το δικαίωμα της ισοπολιτείας και εξυπηρετεί συντεχνιακά και αλληλο-εξυπηρετούμενα συμφέροντα κοινωνικών ομάδων, που το αν μη τι άλλο θα έπρεπε να είναι συνδεδεμένες κυρίως με την εξυπηρέτηση του κοινού συμφέροντος.
Πεποίθησή μου είναι ότι η ενασχόληση με την πολιτική δεν αποτελεί μέσο βιοπορισμού, αλλά πολιτική επιλογή για την προάσπιση του δημόσιου συμφέροντος. Και τονίζω ότι είναι σχήμα οξύμωρο ο βουλευτής-νομοθέτης να επιβάλλει σκληρά μέτρα στην κοινωνία αλλά να εξαιρεί τον εαυτό του με διατάγματα, που με εύσχημο τρόπο προστατεύουν ίδια συμφέροντα.
Δικαιολογημένα προκαλεί το κοινό αίσθημα και θεωρείται επιεικώς κρινόμενη προκλητική και απαράδεκτη. Ως βουλευτής, αλλά και ως πολίτης αυτής της χώρας, που έχω καταθέσει επανειλημμένα προτάσεις για την αναβάθμιση του πολιτικού συστήματος και του ρόλου του βουλευτή, καλώ τόσο τους βουλευτές προσωπικά όσο και τις ηγεσίες των κοινοβουλευτικών ομάδων να θέσουν τέρμα σε αυτή τη διεκδίκηση η οποία, πέραν της σημαντικής επιβάρυνσης του κρατικού προϋπολογισμού σε καιρούς χαλεπούς,παραβιάζει κάθε έννοια ηθικής συμπεριφοράς.
Επιπλέον, για τη ριζική λύση αυτού του προβλήματος, τα πολιτικά κόμματα οφείλουν να δεσμευτούν για την κατάργηση του Ζ' Ψηφίσματος το οποίο παρέχει τη νομική βάση για αυτές τις διεκδικήσεις. Η ύπαρξη ενός τέτοιου ψηφίσματος προσβάλει το δικαίωμα της ισοπολιτείας και εξυπηρετεί συντεχνιακά και αλληλο-εξυπηρετούμενα συμφέροντα κοινωνικών ομάδων, που το αν μη τι άλλο θα έπρεπε να είναι συνδεδεμένες κυρίως με την εξυπηρέτηση του κοινού συμφέροντος.
Πεποίθησή μου είναι ότι η ενασχόληση με την πολιτική δεν αποτελεί μέσο βιοπορισμού, αλλά πολιτική επιλογή για την προάσπιση του δημόσιου συμφέροντος. Και τονίζω ότι είναι σχήμα οξύμωρο ο βουλευτής-νομοθέτης να επιβάλλει σκληρά μέτρα στην κοινωνία αλλά να εξαιρεί τον εαυτό του με διατάγματα, που με εύσχημο τρόπο προστατεύουν ίδια συμφέροντα.