Προσοχή στις αποκαλύψεις...
Οι
ψυχολόγοι για αιώνες μελετούν τη συμπεριφορά των ασθενών τους, όταν
κοιμούνται. Η ομιλία κατά τη διάρκεια του ύπνου πάντα γοήτευε τους
επιστήμονες, που προσπαθούσαν να τη συνδέσουν με το υποσυνείδητο.
Με τον όρο “Somniloquy” περιγράφουν την κατάσταση, κατά την οποία ασθενείς μιλούν ενώ κοιμούνται. Στους περισσότερους συμβαίνει το εξής:
Καθώς βυθιζόμαστε στον ύπνο, δικτυωτό σύστημα ενεργοποίησης (reticular activating system - RAS) του εγκεφάλου σας “αφήνει τον έλεγχο” στον προοπτικό πυρήνα (ventrolateral preoptic nucleus - VLPO). Μόλις αποκοιμηθούμε, ο εγκέφαλός μας απελευθερώνει δύο χημικές ενώσεις: τη γλυκίνη και την GABA.
Αυτές οι χημικές ουσίες παραλύουν ουσιαστικά το σώμα σας: εποδίζουν την κίνηση στις φωνητικές χορδές, το στόμα και τους μυς του σώματος, για όσο κοιμάστε.
Ένα ποσοστό 6% όμως μιλούν κανονικά, ακόμα και στο βαθύ ύπνο, συνήθως με ασύνδετες λέξεις, πολλές φορές, δεν ολοκληρώνουν τις λέξεις, ενώ πιο σπάνια μιλούν σαν να κάνουν διάλογο με συνομιλητή.
Σε αυτούς φαίνεται ότι η γλυκίνη και η GABA, δεν επιδρούν. Η ομιλία δεν συνδέεται με κάποια άλλη πάθηση του ύπνου, αλλά φαίνεται να έχει επίδραση στο άγχος. Παρατηρήθηκε ότι πολλοί ασθενείς ξυπνούσαν με τα επίπεδα της αδρεναλίνης ανεβασμένα.
Σπάνια παρατηρείται σε γυναίκες, ενώ τα κρούσματα ομιλίας στη διάρκεια του ύπνου είναι πολλαπλάσια κατά τη παιδική ηλικία.
Με τον όρο “Somniloquy” περιγράφουν την κατάσταση, κατά την οποία ασθενείς μιλούν ενώ κοιμούνται. Στους περισσότερους συμβαίνει το εξής:
Καθώς βυθιζόμαστε στον ύπνο, δικτυωτό σύστημα ενεργοποίησης (reticular activating system - RAS) του εγκεφάλου σας “αφήνει τον έλεγχο” στον προοπτικό πυρήνα (ventrolateral preoptic nucleus - VLPO). Μόλις αποκοιμηθούμε, ο εγκέφαλός μας απελευθερώνει δύο χημικές ενώσεις: τη γλυκίνη και την GABA.
Αυτές οι χημικές ουσίες παραλύουν ουσιαστικά το σώμα σας: εποδίζουν την κίνηση στις φωνητικές χορδές, το στόμα και τους μυς του σώματος, για όσο κοιμάστε.
Ένα ποσοστό 6% όμως μιλούν κανονικά, ακόμα και στο βαθύ ύπνο, συνήθως με ασύνδετες λέξεις, πολλές φορές, δεν ολοκληρώνουν τις λέξεις, ενώ πιο σπάνια μιλούν σαν να κάνουν διάλογο με συνομιλητή.
Σε αυτούς φαίνεται ότι η γλυκίνη και η GABA, δεν επιδρούν. Η ομιλία δεν συνδέεται με κάποια άλλη πάθηση του ύπνου, αλλά φαίνεται να έχει επίδραση στο άγχος. Παρατηρήθηκε ότι πολλοί ασθενείς ξυπνούσαν με τα επίπεδα της αδρεναλίνης ανεβασμένα.
Σπάνια παρατηρείται σε γυναίκες, ενώ τα κρούσματα ομιλίας στη διάρκεια του ύπνου είναι πολλαπλάσια κατά τη παιδική ηλικία.
