Τα
πράγματα με το όνομα τους... γράφει σε άρθρο του σήμερα στην εφημερίδα
Θάρρος της Μεσσηνίας ο αρχισυντάκτης της Δημήτρης Γιατράκος. Διαβάστε:
Ο «εγγαστρίμυθος» και ο «εθνάρχης»
Ο τόνος της φωνής ήταν εκείνος που με ανάγκασε να δώσω μεγαλύτερη προσοχή, καθώς ετοιμαζόμουν να πάρω την άγουσα για την εφημερίδα, παρακολουθώντας ταυτόχρονα το τηλεοπτικό κανάλι BEST.
Ο τόνος της φωνής ήταν εκείνος που με ανάγκασε να δώσω μεγαλύτερη προσοχή, καθώς ετοιμαζόμουν να πάρω την άγουσα για την εφημερίδα, παρακολουθώντας ταυτόχρονα το τηλεοπτικό κανάλι BEST.
Η
στεντόρεια φωνή ήταν του
δημάρχου Καλαμάτας Παναγιώτη Νίκα, ο οποίος υπερασπιζόταν το βουλευτή
του ΣΥΡΙΖΑ κ. Πετράκο και τα όσα είχαν ακουστεί ή γραφεί περί
καπελώματος της κίνησης του παμμεσσηνιακού μετώπου για τη διεκδίκηση των
μεγάλων θεμάτων του νομού, από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Για να υψώνει τους τόνους ο κ. δήμαρχος, σκέφτηκα, πρέπει να έχει άδικο. Όχι, δεν είμαι προκατειλημμένος. Έτσι, όμως, τουλάχιστον, γίνεται, τις περισσότερες φορές. Φωνασκούν οι πολιτικοί, όταν έχουν εκτεθεί ή όταν τα επιχειρήματά τους είναι λειψά και δεν πείθουν. Ο κ. δήμαρχος, λοιπόν, σε ρόλο «εθνάρχη» προσπαθούσε να πείσει πως ναι μεν η πρόταση για τη σύγκληση της σύσκεψης ήταν του κ. Πετράκου, ωστόσο αυτή υιοθετήθηκε από τον ίδιο και πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα του Δήμου.
Μάλιστα... Ωστόσο, όσοι έχουν εικόνα του πώς έγινε η εν λόγω σύσκεψη, ακούγοντας τον κ. δήμαρχο αντιλήφθηκαν πως τα επιχειρήματά του είναι σαθρά. Κι αυτό, γιατί εκείνη την ημέρα στην αίθουσα υπήρχε κάποιος «εγγαστρίμυθος». Κι αυτός δεν ήταν άλλος από τον κ. Πετράκο. Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, που, παρεμπιπτόντως, γνωρίζει πολύ καλά τα θέματα, όταν ο κ. Νίκας κολλούσε στην ανάπτυξη και ανάλυσή τους, ήταν εκείνος που του έδινε (αδιάψευστος μάρτυς τα ηχητικά ντοκουμέντα του BEST) τα φώτα του. Έτσι, δικαίως, ενισχύθηκε η αίσθηση του καπελώματος που σερνόταν τις προηγούμενες ημέρες. Μάλιστα, επειδή ο κ. Πετράκος είναι αεικίνητος και νυχθημερόν σε εγρήγορση, μόλις έσκασε η απόρριψη του ΣτΕ για την παράδοση της παράκαμψης του δρόμου Παραδείσια-Τσακώνα, στα τοπικά επιτελεία των υπολοίπων κομμάτων υπήρχε η σιγουριά πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα βγει από τα αριστερά για να εκμεταλλευθεί πολιτικά το θέμα, όπερ και εγένετο. Θα μου πείτε, ας είχε παραδοθεί ο δρόμος για να μην υπάρχουν παρατράγουδα. Σωστό. Ωστόσο, εν προκειμένω το θέμα δεν είναι ο κ. Πετράκος ή ο ΣΥΡΙΖΑ, που ευνόητα για πολιτικούς λόγους βγήκαν μπροστά, αλλά ο κ. δήμαρχος, που έδωσε το δάχτυλό του και βρέθηκε χωρίς χέρι. Ας πρόσεχε.
Για να υψώνει τους τόνους ο κ. δήμαρχος, σκέφτηκα, πρέπει να έχει άδικο. Όχι, δεν είμαι προκατειλημμένος. Έτσι, όμως, τουλάχιστον, γίνεται, τις περισσότερες φορές. Φωνασκούν οι πολιτικοί, όταν έχουν εκτεθεί ή όταν τα επιχειρήματά τους είναι λειψά και δεν πείθουν. Ο κ. δήμαρχος, λοιπόν, σε ρόλο «εθνάρχη» προσπαθούσε να πείσει πως ναι μεν η πρόταση για τη σύγκληση της σύσκεψης ήταν του κ. Πετράκου, ωστόσο αυτή υιοθετήθηκε από τον ίδιο και πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα του Δήμου.
Μάλιστα... Ωστόσο, όσοι έχουν εικόνα του πώς έγινε η εν λόγω σύσκεψη, ακούγοντας τον κ. δήμαρχο αντιλήφθηκαν πως τα επιχειρήματά του είναι σαθρά. Κι αυτό, γιατί εκείνη την ημέρα στην αίθουσα υπήρχε κάποιος «εγγαστρίμυθος». Κι αυτός δεν ήταν άλλος από τον κ. Πετράκο. Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, που, παρεμπιπτόντως, γνωρίζει πολύ καλά τα θέματα, όταν ο κ. Νίκας κολλούσε στην ανάπτυξη και ανάλυσή τους, ήταν εκείνος που του έδινε (αδιάψευστος μάρτυς τα ηχητικά ντοκουμέντα του BEST) τα φώτα του. Έτσι, δικαίως, ενισχύθηκε η αίσθηση του καπελώματος που σερνόταν τις προηγούμενες ημέρες. Μάλιστα, επειδή ο κ. Πετράκος είναι αεικίνητος και νυχθημερόν σε εγρήγορση, μόλις έσκασε η απόρριψη του ΣτΕ για την παράδοση της παράκαμψης του δρόμου Παραδείσια-Τσακώνα, στα τοπικά επιτελεία των υπολοίπων κομμάτων υπήρχε η σιγουριά πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα βγει από τα αριστερά για να εκμεταλλευθεί πολιτικά το θέμα, όπερ και εγένετο. Θα μου πείτε, ας είχε παραδοθεί ο δρόμος για να μην υπάρχουν παρατράγουδα. Σωστό. Ωστόσο, εν προκειμένω το θέμα δεν είναι ο κ. Πετράκος ή ο ΣΥΡΙΖΑ, που ευνόητα για πολιτικούς λόγους βγήκαν μπροστά, αλλά ο κ. δήμαρχος, που έδωσε το δάχτυλό του και βρέθηκε χωρίς χέρι. Ας πρόσεχε.
Στα τοπικά επιτελεία των υπολοίπων κομμάτων υπήρχε η σιγουριά πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα βγει από τα
αριστερά για να εκμεταλλευθεί πολιτικά το θέμα, όπερ και εγένετο
Του Δημήτρη Γιατράκου
