Το είδαμε και αυτό!
Ο άνθρωπος που υπέγραψε το τρίτο και το πιο άγριο μνημόνιο, ξαφνικά, έναν μήνα πριν από τις εκλογές ξανάγινε αντιμνημονιακός.
Ο άνθρωπος που με δική του επιλογή —όπως ομολογούν οι υπουργοί του— εξόντωσε με την υπερφορολόγηση την μεσαία τάξη για να καταστήσει τους Έλληνες επιδοματούχους, έβαλε το δίλημμα «νέα λιτότητα ή ΣΥΡΙΖΑ». Ο άνθρωπος που έδωσε τα πάντα στους δανειστές για να παραμείνει στην εξουσία, τώρα τους εγκαλεί γιατί του υπενθυμίζουν πως θα πρέπει να τηρήσει αυτά που ο ίδιος υπέγραψε.
Αυτός ο απίθανος τύπος είναι ο Αλέξης Τσίπρας.
Το πολιτικό του αδιέξοδο είναι προφανές και έχει επισημανθεί από το βράδυ της ήττας του στις ευρωεκλογές. Προσέρχεται στις εθνικές εκλογές χωρίς αφήγημα. Και επειδή δεν έχει αφήγημα, πρέπει να επινοήσει. Και έτσι έγινε, στο τέλος της μνημονιακής θητείας του, αντιμνημονιακός. Βέβαια, ο κόσμος γελά. Αυτό δεν το έχει καταλάβει ο Τσίπρας και η παρέα του. Έχουν αυτοεξευτελιστεί. Ο,τι και να κάνουν γίνεται μπούμερανγκ. Μπορούν να βάζουν ότι δίλημμα θέλουν. Δεν μπορούν όμως να το επιβάλλουν στην προεκλογική ατζέντα. Ενα μήνα πριν από τις εκλογές δεν έχουν μήνυμα, δεν έχουν και αγγελιοφόρο. Βρίσκονται σε απόγνωση. Εδώ και καιρό λέγαμε πως ο πρωθυπουργός, πάνω στην απελπισία του, θα μεθοδεύσει ρήξη με τους δανειστές, στην προσπάθεια του να συσπειρώσει ψηφοφόρους των μικρότερων αριστερών κομμάτων. Μόνον που δεν γίνεται πια πιστευτός. Το «όχι» έγινε «ναι» μια φορά και οι πολίτες τότε αυτή την κυβίστηση την επιδοκίμασαν με την ψήφο τους. Τώρα το «ναι» να γίνει «όχι», λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές, είναι μια κακόγουστη φάρσα. Αλλά τι να κάνει ο άνθρωπος για να γυρίσει το παιχνίδι; Εμεινε από πυρομαχικά. Ευτυχώς, οι πολίτες καταλαβαίνουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάψει όλα τα χαρτιά του. Έπαιξε τα ρέστα του στις ευρωεκλογές και έχασε, ενώ πίστευε πως θα μπορούσε τουλάχιστον να ρεφάρει. Οι δανειστές μας επισήμαναν στον Α. Τσίπρα πως τα μέτρα που εξήγγειλε δημιουργούν ένα δημοσιονομικό κενό, το οποίο προφανώς θα πρέπει να καλυφθεί. Μόνον που αυτό το άχαρο έργο θα πρέπει να το αναλάβει η επόμενη κυβέρνηση. Αυτό το γνωρίζει ο Τσίπρας και κατηγορεί από τώρα την Νέα Δημοκρατία για μέτρα που πιθανόν να υποχρεωθεί να λάβει λόγω της δικής του πολιτικής. Ο ορισμός της πολιτικής αγυρτείας. Στον ένα μήνα που απομένει, θα δούμε πολλές θεατρινίστικες πράξεις του Τσίπρα. Να είμαστε έτοιμοι για όλα. Ομως αυτή την φορά υπάρχει μια πραγματική διαφορά 9.5 μονάδων που ακυρώνει όλα όσα πιθανόν να εξαγγείλλει ο πρωθυπουργός. Και θα υποσχεθεί και θα εκφοβίσει. Αυτό το έργο όμως το ξανάπαιξε και δεν έκοψε εισιτήρια. Δεν μπορεί να το ξαναπαίξει. Γι΄αυτό ίσως ήταν στρατηγικής σημασίας λάθος για τον ΣΥΡΙΖΑ η άμεση προκήρυξη εκλογών. Δεύτερες σκέψεις, πλέον, δεν υπάρχουν. Ο κύβος ερρίφθη και η φορά είναι πάντα προς τα κάτω. Αυτό που λέμε αναπότρεπτη «πτώση».
Σ. Μουμτζής
liberal.gr
Ο άνθρωπος που υπέγραψε το τρίτο και το πιο άγριο μνημόνιο, ξαφνικά, έναν μήνα πριν από τις εκλογές ξανάγινε αντιμνημονιακός.
Ο άνθρωπος που με δική του επιλογή —όπως ομολογούν οι υπουργοί του— εξόντωσε με την υπερφορολόγηση την μεσαία τάξη για να καταστήσει τους Έλληνες επιδοματούχους, έβαλε το δίλημμα «νέα λιτότητα ή ΣΥΡΙΖΑ». Ο άνθρωπος που έδωσε τα πάντα στους δανειστές για να παραμείνει στην εξουσία, τώρα τους εγκαλεί γιατί του υπενθυμίζουν πως θα πρέπει να τηρήσει αυτά που ο ίδιος υπέγραψε.
Αυτός ο απίθανος τύπος είναι ο Αλέξης Τσίπρας.
Το πολιτικό του αδιέξοδο είναι προφανές και έχει επισημανθεί από το βράδυ της ήττας του στις ευρωεκλογές. Προσέρχεται στις εθνικές εκλογές χωρίς αφήγημα. Και επειδή δεν έχει αφήγημα, πρέπει να επινοήσει. Και έτσι έγινε, στο τέλος της μνημονιακής θητείας του, αντιμνημονιακός. Βέβαια, ο κόσμος γελά. Αυτό δεν το έχει καταλάβει ο Τσίπρας και η παρέα του. Έχουν αυτοεξευτελιστεί. Ο,τι και να κάνουν γίνεται μπούμερανγκ. Μπορούν να βάζουν ότι δίλημμα θέλουν. Δεν μπορούν όμως να το επιβάλλουν στην προεκλογική ατζέντα. Ενα μήνα πριν από τις εκλογές δεν έχουν μήνυμα, δεν έχουν και αγγελιοφόρο. Βρίσκονται σε απόγνωση. Εδώ και καιρό λέγαμε πως ο πρωθυπουργός, πάνω στην απελπισία του, θα μεθοδεύσει ρήξη με τους δανειστές, στην προσπάθεια του να συσπειρώσει ψηφοφόρους των μικρότερων αριστερών κομμάτων. Μόνον που δεν γίνεται πια πιστευτός. Το «όχι» έγινε «ναι» μια φορά και οι πολίτες τότε αυτή την κυβίστηση την επιδοκίμασαν με την ψήφο τους. Τώρα το «ναι» να γίνει «όχι», λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές, είναι μια κακόγουστη φάρσα. Αλλά τι να κάνει ο άνθρωπος για να γυρίσει το παιχνίδι; Εμεινε από πυρομαχικά. Ευτυχώς, οι πολίτες καταλαβαίνουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάψει όλα τα χαρτιά του. Έπαιξε τα ρέστα του στις ευρωεκλογές και έχασε, ενώ πίστευε πως θα μπορούσε τουλάχιστον να ρεφάρει. Οι δανειστές μας επισήμαναν στον Α. Τσίπρα πως τα μέτρα που εξήγγειλε δημιουργούν ένα δημοσιονομικό κενό, το οποίο προφανώς θα πρέπει να καλυφθεί. Μόνον που αυτό το άχαρο έργο θα πρέπει να το αναλάβει η επόμενη κυβέρνηση. Αυτό το γνωρίζει ο Τσίπρας και κατηγορεί από τώρα την Νέα Δημοκρατία για μέτρα που πιθανόν να υποχρεωθεί να λάβει λόγω της δικής του πολιτικής. Ο ορισμός της πολιτικής αγυρτείας. Στον ένα μήνα που απομένει, θα δούμε πολλές θεατρινίστικες πράξεις του Τσίπρα. Να είμαστε έτοιμοι για όλα. Ομως αυτή την φορά υπάρχει μια πραγματική διαφορά 9.5 μονάδων που ακυρώνει όλα όσα πιθανόν να εξαγγείλλει ο πρωθυπουργός. Και θα υποσχεθεί και θα εκφοβίσει. Αυτό το έργο όμως το ξανάπαιξε και δεν έκοψε εισιτήρια. Δεν μπορεί να το ξαναπαίξει. Γι΄αυτό ίσως ήταν στρατηγικής σημασίας λάθος για τον ΣΥΡΙΖΑ η άμεση προκήρυξη εκλογών. Δεύτερες σκέψεις, πλέον, δεν υπάρχουν. Ο κύβος ερρίφθη και η φορά είναι πάντα προς τα κάτω. Αυτό που λέμε αναπότρεπτη «πτώση».
Σ. Μουμτζής
liberal.gr