"δηλαδή εσύ είσαι ευχαριστημένος από το Σαμαρά και το Βενιζέλο;
είναι πιο σοβαροί η Βούλτεψη κι ο Ντινόπουλος από το Σκουρλέτη και το Στρατούλη;
είναι καλύτεροι τούτοι από τους άλλους;"
Κι επειδή φυσικά, ούτε ξεχάσαμε ποιος ήταν ο Βενιζέλος,
ούτε μας έπιασε λατρεία για το Σαμαρά
και φυσικά βλέπαμε τη Βούλτεψη και το Ντινόπουλο, εκεί σωπαίναμε ή ψελλίζαμε,
αν και αναγνωρίζαμε πως, παρά την ανεπάρκειά τους οι παραπάνω, ήταν (πια) σε σωστή ρότα.
Τώρα;
Τώρα ναι.
Ο Σαμαράς κι ο Βενιζέλος φαντάζουν εφάμιλλοι του Περικλή απέναντι σε Τσίπρα και καμμένο (πάντα με μικρό κ πλέον!), με τον τελευταίο να θυμίζει αρκετά το διάδοχο του Περικλή, Κλέωνα.
Η δε Βούλτεψη σε σχέση με τη Ζωΐτσα, μοιάζει τουλάχιστον Βιργινία Τσουδερού, ο δε Ντινόπουλος θυμίζει ακόμη κι ευπατρίδη σαν το Θανασάκη Κανελλόπουλο αν τον αντιπαραβάλεις, όχι με Στρατούλη και Σκουρλέτη, αλλά με αυτόν τον ανεκδιήγητο Μαρούδα-Σακελλαρίδη ή τον παντελώς ανυπόλυπτο Πανούση.
Μπράβο, τα καταφέρατε. Να φτάσουμε να νιώσουμε νοσταλγία για όλους αυτούς τους τύπους.
Συνεπώς στην ερώτηση που, ακόμα κάνουν κάποιοι, "κι οι προηγούμενοι ήταν καλύτεροι;" απαντάμε
"ΝΑΙ, ΚΛΑΣΕΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΣΙΡΚΟ!!!"
Β.Κ. Το Παρατηρητήριο
