Του: Αντώνη. Α. Αντωνόπουλου
Πλησιάζουμε
στη μέση του κορυφαίου επαγγελματικού μας πρωταθλήματος ποδοσφαίρου. Κορυφαίου…
ο θεός να το κάνει που λέει ο λόγος. Ποιου κορυφαίου; Αλλά είναι τα κορυφαία
και έχουν πάρει τον κόσμο από τα ελληνικά γήπεδα δημιουργώντας τις εξέδρες
οπαδών του… καναπέ.
Το
υποτιθέμενο ιεραρχικά και μόνο κορυφαίο επαγγελματικό ποδόσφαιρο της χώρας μας
τι είναι τελικά;
-Εγκληματική οργάνωση στην οποία όμως
συμμετέχουν καταγγελλόμενοι και καταγγέλλοντες;
-Καμόρα που στήνει παιχνίδια και θησαυρίζει
,καθοδηγώντας και ελέγχοντας κάθε θεσμική αρχή και φορέα;
-Καλόπεδα της μέρας και της νύχτας
,που βρήκαν …γήπεδα και παίζουν… μπάλα στήνοντας αγώνες και θησαυρίζοντας από
το στοίχημα;
-Συμμορίες, παρέες, όπως θέλει ας τις
αποκαλέσει ο κάθε ένας, που τα παράθυρα και οι μπαλκονόπορτες των νόμων ,των
κανονισμών και τα… στραβά μάτια των υποτίθεται θεσμικών και ελεγκτικών
μηχανισμών, τους επιτρέπουν να δρουν ανεξέλεγκτα μέσα από έκνομες πράξεις που στην
ουσία διαφθείρουν και απαξιώνουν το
ποδόσφαιρο;
Σε γενικές
γραμμές αυτή την εντύπωση δεν έχουν δημιουργήσει για το ελληνικό ποδόσφαιρο τα
τελευταία ειδικά χρόνια;
Αυτή δεν
είναι και η επικρατούσα αντίληψη που διαμορφώνεται για το σπορ στην ελληνική
κοινωνία. Θα μπορούσα να θυμηθώ πολλά και να καταγράψω ακόμη περισσότερα.
Για όσα
έχουν πει και καταγγείλει οι ίδιοι οι παράγοντες του ποδοσφαίρου αλλά και
ποδοσφαιριστές. Παράγοντες όπως τελευταία ο πρόεδρος της Λαμίας Πανουργιάς
Παπαϊωάννου ,που έκανε λόγο για λειτουργία Καμόρας στην διοίκηση της football
league. Ποδοσφαιριστές που παλαιότερα κατήγγειλαν εκβιασμούς και απειλές είτε
για να υπογράψουν συμβόλαια ,είτε για να αποδεχτούν με το ζόρι την μη εξόφληση
τους. Θυμήθηκα τώρα με την εξαγγελία από τον ΠΣΑΠ της αποχής των ποδοσφαιριστών
από τους αγώνες, τραγελαφικές καταστάσεις. Από την εποχή της πάλε ποτέ ΕΠΑΕ
θυμάμαι τις διαμάχες, τις διεκδικήσεις και τις οικονομικές εκκρεμότητες μεταξύ
παικτών και ομάδων που κατέληγαν στα δικαστήρια, είτε αρκετά από αυτά στο να
γράφονται στο χιόνι. Θυμάμαι εκείνες τις περιπτώσεις του περιβόητου άρθρου 44
,με χαρακτηριστική αυτή των οφειλών της ΠΑΕ Άρης προς του ποδοσφαιριστές. Ούτε
ένας ,ούτε δύο αλλά σχεδόν δυο ενδεκάδες ,ίσως και παραπάνω ήταν οι παίκτες που
έχασαν τα λεφτά τους. Έχασαν στη κυριολεξία τη ζωή τους. Γκρεμίστηκε η καριέρα
τους ,διαλύθηκαν τα σπίτια τους, σκόρπησαν οι οικογένειες τους. Θυμάμαι τον
αγώνα του Νίκου Κυζερίδη, του Γιάννη Μαλλούς, και των άλλων παιδιών του Άρη,
που αγωνιζόντουσαν για το αυτονόητο. Να εισπράξουν τα δεδουλευμένα τους !!!Η
κατάληξη; Πολύχρονος αγώνας, ταλαιπωρίες ,δικηγόροι, κοινωνικά δράματα
στεναχώριες και ο Κυζερίδης να δίνει τώρα το μεγαλύτερο ντέρμπι της ζωής του με
την επάρατη νόσο για να κρατηθεί στη ζωή. Περιπτώσεις αναρίθμητες ,που δεν
βλέπουν ποτέ το φως η περνούν στα… ψιλά επί χρόνια τώρα.
Λειτουργούν
εργολαβικοί μηχανισμοί, μέσα στο ίδιο το ποδόσφαιρο ,μέσα στα σπλάχνα του, που
συντηρούν είτε τους δικηγόρους, είτε τους μάνατζερ, είτε τους αετονύχηδες
εκείνους που βρίσκουν τους τρόπους να συντηρείτε η εκμετάλλευση των
ποδοσφαιριστών ακόμη και στην μεγάλη πλέον κατηγορία.
Από πού να
αρχίσεις και που να τελειώσεις;
Από την μια
η εγκληματική οργάνωση, η καμόρα, οι μπράβοι της νύχτας, τα στησίματα των
αγώνων και ότι άλλο μπορεί να βάλει ο νους που θάβουν ακόμη πιο βαθειά το
ελληνικό ποδόσφαιρο ,στην ανυποληψία και την απαξίωση.
Και από την
άλλη;
-Ανακύκλωση
παικτών και προπονητών και όχι μόνο, που σχεδόν κανείς δεν μιλάει, γιατί δεν
θέλει να δει και να ακούσει για να έχει μεροκάματο.
-Οπαδικές
ομαδοποιήσεις σε σημαντικό βαθμό(Ευτυχώς ακόμη όχι καθ ολοκληρία) και στο τύπο
θεωρούνται πλέον ως η φυσιολογική στάση και αντιπροσώπευση αυτού που ακόμη το
λένε δημοσιογραφία .Είσαι στο ίδιο
γήπεδο και άλλα διαβάζεις την ίδια ώρα σχεδόν από τον ένα και άλλα από τον
άλλον.
-Διαιτητικά
λάθη που για άλλους είναι ανθρώπινα και άλλους ειδεχθή εγκλήματα .
-Και άλλα
,και άλλα ,και άλλα πολλά…
Για την ίδια
την μπάλα που παίζεται μέσα στο γήπεδο;
Για μια
ακόμη χρονιά ο Ολυμπιακός έχει τελειώσει το πρωτάθλημα από τον Οκτώβριο μήνα,
και ασχολείται με την Ευρώπη, ενώ συνεχίζει να αμφισβητείτε ως συνήθως από τον
«Αιώνιο» αντίπαλο του επί δικαίων και αδίκων. Ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ έδειξαν ότι θα
χρειαστούν όπως και ο Παναθηναϊκός λεφτά ,παίκτες και δουλειά για να πλησιάσουν
αγωνιστικά το επίπεδο του Ολυμπιακού με κύριο στόχο τους την αμφισβήτηση και
την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Μπορεί ο δεύτερος γύρος να περιορίσει
στην κατάληξη του την ψαλίδα των
10βαθμων διαφορά του πρώτου Ολυμπιακού από την δεύτερη ομάδα, αλλά σε καμιά
περίπτωση δεν φαίνεται με βάση την αγωνιστική εικόνα του πρώτου γύρου που
πλησιάζει στην ολοκλήρωση του, να αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης της κυριαρχίας
των πειραιωτών. Από εκεί και πέρα ;Στα θετικά εντύπωση προκαλεί η εκπληκτική
πορεία του Πανιωνίου και αρνητική του Ατρόμητου που έχει κάνει τον χειρότερο πρώτο
γύρο των τελευταίων χρόνων του.
Συμπέρασμα;
Ένα ακόμη δυστυχώς
μέτριο αγωνιστικά ποδοσφαιρικό
πρωτάθλημα ,που χρειάζεται δομική και όχι μόνο αναβάθμιση.
Είναι
προτιμότερο γιατί θα είναι υγιές ένα πρωτάθλημα με 12 καθαρές και δυνατές
ομάδες .Ίσως αν χρειάζεται και λιγότερες.
Για να
ξεκαθαρίσει και η κατάσταση και στις χαμηλότερες κατηγορίες.
Διαφορετικά;
Η υποβάθμιση θα γίνει ποιο εμφανής με όσα τρικ και αν επιχειρούν να την
καλύψουν αυτοί που έχουν τους λόγους και
το συμφέρον τους να το κάνουν.
ΥΓ: Ξέχασα.
Για όσους έχουν αντιρρήσεις και διαφωνούν. Ζητώ συγνώμη ,δεν είχα απολύτως
καμία πρόθεση ,ούτε να σας χαλάσω την οπτική που σας ικανοποιεί, ούτε όσα
επιθυμείτε να ακούτε για να σας χαϊδεύουν τα αυτιά.
Προφανώς
είναι σαν τις περιπτώσεις, που ήμαστε στο ίδιο γήπεδο και αλλά βλέπει ο ένας
και αλλά ο άλλος. Συμβαίνουν και αυτά στη ζωή μας .Υπάρχουν και πολύ χειρότερα.
Και ποιος
είμαι εγώ που θέλω να αλλάξει το ποδόσφαιρο; Εδώ άλλαξαν τα ...φώτα σε μια
ολόκληρη χώρα και δεν μιλάει κανείς ,το ποδόσφαιρο μας ενοχλεί;
