Υπάρχουν πέντε βασικοί τύποι ανθρώπων που πάνε το αυτοκίνητό τους για
service. Κάπου εκεί θα βρείτε και τον εαυτό σας ή θα αναγνωρίσετε
κάποιον φίλο σας.
1. Ο τυπικός Εκείνος ο τύπος
που δεν ξεχνά ποτέ ποια ημερομηνία ακριβώς πρέπει να πάει το αυτοκίνητό
του για service, πόσα χιλιόμετρα ακριβώς πρέπει να έχει συμπληρώσει,
αλλά δεν σταματάει μόνο εκεί. Θυμάται απ’ έξω αν θέλουν αλλαγή τα λάδια,
το φίλτρο αέρος, τα τακάκια, οι βαλβολίνες, τα πάντα όλα. Φτάνει σε
σημείο μάλιστα να μην κυκλοφορεί με το αυτοκίνητό του, αν δει ότι έχει
ξεφύγει έστω και ένα χιλιόμετρο απ’ το ‘επιτρεπτό’, χωρίς να έχει
προλάβει να το πάει για service. Ας μην κοροϊδευόμαστε όμως, αυτό
συμβαίνει σπάνια.
Αυτός ο τύπος φτάνει στα όρια του
ψυχαναγκαστικού, αλλά δεν πρόκειται ποτέ να το παραδεχτεί, οπότε τον
αφήνουμε στην πλάνη του και παρηγορούμαστε με το γεγονός ότι τουλάχιστον
προσέχει την ασφάλειά του.
2. Αυτός που το αργεί πάντα Το
αντίθετο του προηγούμενου τύπου. Δεν κοιτάει ποτέ πόσα χιλιόμετρα έχει
κάνει το αυτοκίνητό του, δεν τηρεί τα διαστήματα του service του
αυτοκινήτου και συνήθως το πάει στο συνεργείο αν νιώσει ότι κάτι δεν
πάει καλά όσο οδηγεί. Συχνά του το θυμίζουν άλλοι -η μητέρα του ή η
γυναίκα του- ξέροντας πόσο αμελής είναι, παλεύοντας να τον πείσουν για
τη σημασία του service. Γι’ αυτόν τον λόγο, τις περισσότερες φορές είναι
και οι ίδιες που το πάνε στο συνεργείο, καθώς βαρέθηκαν τον αναβλητικό
ξεχασιάρη κανακάρη τους.
Αν τελικά το πάει ο ίδιος στο συνεργείο, ακούει τον επισκευαστή να
του λέει «πολύ το άργησες» και αναρωτιέται τι εννοεί. Το ίδιο
αναρωτιόταν και λίγο πριν όσο οδηγούσε και άκουγε απροσδιόριστους
θορύβους από το εσωτερικό του οχήματος.
Όλα καλά στο τέλος, αλλά μυαλό δεν βάζει, τα ίδια θα κάνει ξανά και ξανά και ξανά.
3. Ο ‘Δεν είναι μαμά’ Αυτός ο τύπος όποτε πηγαίνει
το αυτοκίνητό του στο συνεργείο, ζει τη φάση ‘κάθε φορά/πρώτη φόρα’,
γιατί έχει κάνει τόσες καγκουρίστικες μικροαλλαγές στο όχημα, που και ο
μηχανικός είναι σαν να μην το έχει ξαναδεί. Ο δεύτερος θέλει να γελάσει,
αλλά κρατιέται, κατάσταση που δυσκολεύει δραματικά όση ώρα του μιλάει ο
‘Δεν είναι μαμά’, περιγράφοντάς του που βρήκε τόσο επικά ζαντολάστιχα,
σπόιλερ που φωσφορίζουν και όλα αυτά.
Συνήθως είναι cool και άνετος με τους
μηχανικούς, αρκεί να κάνουν τους έκπληκτους με την ομορφιά του
αυτοκινήτου του και να του δώσουν την ευκαιρία να κάνει τα χαϊλίκια του
που λέγαμε και στα 90s. Το service γι’ αυτόν είναι άλλη μια μέρα στη
δουλειά, έτσι κι αλλιώς, όλη μέρα με το αμάξι του ασχολείται.
4. Ο άσχετος Άλλες φορές
έντρομος, άλλες φορές αδιάφορος, αυτός ο τύπος δεν έχει ιδέα τι πρέπει
να γίνει, ξέρει μόνο πότε πρέπει να γίνει. Έτσι, όταν βλέπει ότι έφτασε η
μέρα του service, πηγαίνει το αυτοκίνητό του στο συνεργείο και ακούει
ευλαβικά τον πάνσοφο μηχανικό να του αραδιάζει ένα σωρό άγνωστες λέξεις
και όρους. Παραδίδεται σε αυτές τις ανώτερες δυνάμεις, ανίκανος να τις
κατανοήσει, αφήνεται στα χέρια τους και περιμένει ως δια μαγείας να
παραλάβει το αυτοκίνητό του «έτοιμο».
5. Ο ξερόλας Εκνευριστικός,
δίνει συνεχώς οδηγίες, λέει από πριν τι χρειάζεται το αυτοκίνητο χωρίς
καν να περιμένει να μιλήσει ο μηχανικός, κάνοντας μονίμως επίδειξη της
αυτοκινητιστικής του ημιμάθειας, χωρίς να καταλαβαίνει ότι φαίνεται
αστείος στα μάτια του ειδικού. Δεν θα φύγει καθόλου απ’ το συνεργείο, θα
είναι συνεχώς δίπλα στους ανθρώπους που θα ελέγχουν το αυτοκίνητο,
πετώντας που και που ένα «όχι έτσι, απ’ την άλλη θέλει, από κει ναι. Αμ
μπράβο».
Φτάνει τους πάντες στα όρια τους, αλλά
παρηγορούνται στη σκέψη ότι σύντομα θα φύγει και θα γυρίσει σπίτι του να
φτάσει κάποιους άλλους στα όρια τους. Πολύ συχνά στους φίλους του
παινεύεται λέγοντας «καλά, άμα δεν τους τα έδειχνα εγώ, δεν θα ‘ξεραν
τίποτα να κάνουν». Είναι το είδος πελάτη που απεχθάνεται κάθε
επαγγελματίας, είτε δουλεύει σε συνεργείο είτε σε κουρείο.
