Η 8η Μαρτίου έχει πλέον καθιερωθεί στη συνείδηση της κοινωνίας των πολιτών ,σε ολόκληρο τον κόσμο ως «Ημέρα της Γυναίκας».
Κάθε χρόνο εκπρόσωποι συλλόγων ,φορέων και αρχών, αποστέλλουν μηνύματα συμπαράστασης στις γυναίκες , θέλοντας να λειτουργήσουν υποστηρικτικά στις προσπάθειες που καταβάλλουν για να ανταποκριθούν με τον καλύτερο τρόπο στις οικογενειακές τους υποχρεώσεις ,να γίνουν αποδεκτές στην εργασία , στα κοινά, στην κοινωνία γενικώτερα και να τυγχάνουν της ισότιμης μεταχείρισης σε όλους τους τομείς δράσης τους.Όλα αυτά καλοδεχούμενα και χρήσιμα, αλλά οι γυναίκες στη σημερινή εποχή, όλα αυτά ήδη με αγώνες χρόνων, λίγο- πολύ τα έχουν δρομολογήσει.
Αυτό που μένει να επιλυθεί άμεσα και είναι το σημαντικότερο , είναι να εξευρεθεί τρόπος , να μειωθούν οι τρομακτικοί δείκτες ανεργίας που μαστίζουν τις γυναίκες, στις οποίες η ανεργία ανήλθε στο 17% από 13,3% το Νοέμβριο του 2009 και τις οδηγεί κυριολεκτικά σε απόγνωση.
Αναγκαίο είναι ακόμη , να υπάρξουν για τις γυναίκες περισσότερες ευκαιρίες στην επαγγελματική κατάρτιση και ισότιμη συμμετοχή τους στις επιστημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις .
Αυτά και πολλά άλλα, όπως η άνιση μισθολογική μεταχείριση ,τα ελλείμματα της Πολιτείας στην υποστήριξη της εργαζόμενης μητέρας και η περιορισμένη αναλογία συμμετοχής των γυναικών σε πολιτικά και διοικητικά αξιώματα, απασχολούν κυρίως τις γυναίκες στις ανεπτυγμένες κοινωνίες.
Σε λιγότερο αναπτυγμένες κοινωνίες, οι ανάγκες των γυναικών δυστυχώς αφορούν ακόμη και σήμερα τα στοιχειώδη όπως μόρφωση,δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό, ακόμη και την ίδια την επιβίωση.
Όλα τα παραπάνω μία απλή ημέρα δεν τα επιλύει, συμβάλλει όμως στον προβληματισμό και στη σωστότερη διαχείριση του αύριο ,με στόχευση τις ανάγκες και τις αγωνίες των γυναικών για ένα καλύτερο μέλλον.-
